Sędziowie o etyce

W dniu 26.9.2011 r. odbyła się w siedzibie Krajowej Rady Sądownictwa konferencja na temat etyki sędziowskiej, z udziałem m.in. Prezesa „Iustitii”. Mowa była o skargach na sędziów składanych do KRS – w większości uznawanych za niezasadne. Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego Stanisław Dąbrowski zauważył, że niewątpliwie sytuacja, w której sędzia załatwia sprawy, a nie wymierza sprawiedliwość, nie sprzyja etyce. Zwrócono uwagę na brak autorytetów w sądach, wśród starszych sędziów: albo awansowali, albo odeszli szukać lepszego zarobku, albo są tak zapracowani, że nie mają czasu analizować, czy ich młodsi koledzy postępują etycznie… Przedstawiciel adwokatury mec. Andrzej Michałowski wypowiedział szeroko nagłośniony potem przez prasę pogląd, że ustne uzasadnienia wyroków są zawsze odmienne od pisemnych, co uważa za sytuację niewłaściwą; Prezes „Iustitii” Maciej Strączyński w odpowiedzi stwierdził, że niewątpliwie przyczyna się do tego „kult uzasadnień” forsowany przez nadmiernie restrykcyjne procedury i sądy odwoławcze, co sprawia, że uzasadnienie pisemne bywa ważniejsze od całej reszty procesu. Niektórzy z obecnych wyrazili zdanie, że nagrywanie rozpraw sprawi, że skarg na zachowanie sędziów będzie mniej, bo łatwo będzie można skarżącemu udowodnić, jak było naprawdę. Prezes „Iustitii” zwrócił uwagę, że etyka to nie tylko kwestia zachowań sędziów, na które zwracają uwagę ich przełożeni. Etyki wymagać trzeba także od sędziów przełożonych, na których zachowania podwładni nie zawsze są w stanie odpowiednio zareagować. Do kwestii protestów sędziowskich nie nawiązywano, poza wystąpieniem przedstawiciela Fundacji Helsińskiej, który oczywiście był wobec nich krytyczny. Temat nie został jednak przez nikogo podtrzymany. (ISI)