80% na L4 coraz bliżej
W dniu 18.6.2013 r. wpłynął do Sejmu rządowy projekt ustawy, wprowadzający jako zasadę obniżenie wynagrodzenia sędziów za czas choroby do 80%1. Marszałek Sejmu skierował projekt do I czytania w Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka.
W uzasadnieniu projektu wspomniano o negatywnej opinii SSP „Iusitita”. Ciekawie wygląda porównanie podobnych uregulowań w innych państwach, a wynika z niego, że:
- w Irlandii wynagrodzenie sędziego nie może być zmniejszone, z wyjątkiem specyficznych okoliczności. Proporcjonalna redukcja wynagrodzenia sędziego jest dopuszczalna, o ile będzie dokonana redukcja wynagrodzenia pewnej kategorii osób, których wynagrodzenie jest płatne z publicznych pieniędzy, a redukcja jest dokonana w interesie publicznym;
- według regulacji obowiązujących we Włoszech, sędzia nieobecny z powodu choroby otrzymuje tylko jedną z dwóch części wynagrodzenia, tj. wynagrodzenie zasadnicze (tzw. salary), a jest pozbawiony dodatku (tzw. judicial allowance);
- w Słowenii sędziemu nieobecnemu w pracy z powodu choroby jest wypłacane specjalne świadczenie w wysokości 80% wynagrodzenia sędziowskiego przysługującego w miesiącu poprzedzającym zwolnienie. Świadczenie to jest płatne, nie dłużej jednak niż przez 120 dni w roku kalendarzowym;
- według prawa łotewskiego, sędziemu nieobecnemu z powodu choroby są wypłacane świadczenia przysługujące na podstawie art. 11a ustawy o ubezpieczeniach w razie choroby i macierzyństwa;
- regulacje obowiązujące w Portugalii przewidują, że sędzia nieobecny z powodu choroby traci prawo do wynagrodzenia przez pierwsze trzy dni takiej nieobecności (z wyjątkiem sytuacji, gdy przez ten czas jest hospitalizowany). W przypadku nieobecności w pracy między czwartym a trzydziestym dniem – sędziemu przysługuje 90% wynagrodzenia, zaś od trzydziestego pierwszego dnia nieobecności – dostaje 100% wynagrodzenia;
- w Finlandii zasady wynagradzania sędziów podczas nieobecności w pracy z powodu choroby zostały uregulowane, podobnie jak innych urzędników państwowych, w układzie zbiorowym pracy. Zgodnie z jego przepisami, normalne wynagrodzenie będzie płacone sędziemu, jeżeli liczba dni nieobecności w pracy w ciągu roku nie przekroczy 60 dni. W przypadku, gdy w ciągu roku sędzia będzie nieobecny dłużej niż 60 dni – jego wynagrodzenie zostanie zredukowane do 75% normalnej wysokości. Jeżeli jednak nieobecność przekroczy 180 dni –sędziemu przysługuje tylko prawo do 60% jego normalnego wynagrodzenia;
- na Słowacji sędzia nieobecny z powodu choroby jest uprawniony do otrzymywania tzw. wynagrodzenia wyrównawczego (salary compensation) albo zasiłku chorobowego (sickness benefis) wypłacanego zgodnie z odrębnymi przepisami;
- regulacje obowiązujące we Francji przewidują, że wysokość wynagrodzenia sędziego zależy od rodzaju nieobecności. Wyróżnia się bowiem dwie sytuacje: tzw. roczny urlop i tzw. nieobecność z powodu innych przyczyn. W przypadku tzw. rocznego urlopu sędzia otrzymuje pełne wynagrodzenie wraz ze wszystkimi dodatkami, z wyjątkiem tych, które zależą od rezultatów jego pracy oraz wydatków reprezentacyjnych. Ponadto, jego dwie ostatnie premie podlegają zawieszeniu. Natomiast w przypadku zwykłej choroby (ordinary sick leave), niebędącej chorobą zawodową – pierwszy dzień nieobecności nie jest płatny, zaś za następne (do 90 dni) – otrzymuje pełne wynagrodzenie. Jednak kolejna nieobecność przez 270 dni powoduje obniżenie wynagrodzenia z jednoczesnym potrąceniem pełnego wynagrodzenia za każdy pierwszy dzień nieobecności. Jeżeli jednak wysokość połowy wynagrodzenia sędziego będzie mniejsza niż stawka dzienna płatna z ubezpieczenia społecznego, sędzia otrzyma świadczenie wyrównawcze. Natomiast w przypadku, gdy nieobecność z powodu choroby będzie spowodowana chorobą zawodową, sędziemu będzie przysługiwało pełne wynagrodzenie, do czasu powrotu na stanowisko lub przejścia na emeryturę, nie dłużej jednak niż przez 5 lat. (BP)
1 Druk sejmowy nr 1502, dostępnyna: www.sejm.gov.pl.