• Edytorial
  • Artykuł pochodzi z numeru IUSTITIA 1(27)/2017, dodano 10 lipca 2017.

Edytorial

Tomasz Zawiślak
(inne teksty tego autora)

Szanowni Czytelnicy,

Zapraszamy do zapoznania się z Nr 1 naszego Kwartalnika w 2017 r.

Na przełomie marca i kwietnia br. miało miejsce w Mszczonowie XXII Zwyczajne Zebranie Delegatów SSP „Iustitia”, które przyjęło kilka bardzo ważnych uchwał, m.in. uchwałę programową, uchwałę dotyczącą ustroju sądownictwa i apel do wszystkich sędziów, aby w razie uchwalenia przez Sejm zmian w ustawie o Krajowej Radzie Sądownictwa przewidujących, że wyboru sędziów w skład Rady będzie dokonywać Sejm, nie brali udziału w tych wyborach i nie legitymizowali w ten sposób przepisów niezgodnych z zasadą trójpodziału władzy.

Gościem Zebrania była prof. Małgorzata Gersdorf – Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego, od niedawna członek naszego Stowarzyszenia. W publikowanym w tym numerze wystąpieniu poprosiła ona sędziów o wytrwałość, wewnętrzną niezawisłość i społeczną odpowiedzialność. Jej słowa niosą nadzieję, że czas chaosu i rzekomych wielkich reform jednak minie, choć będzie on okupiony ofiarami. Pani Prezes wyraziła przekonanie, że nasz kraj będzie państwem prawa zbudowanym na szacunku dla Konstytucji RP i zasad prawnych.

Potrzebie sprawnego, efektywnego zarządzania sadownictwem poświęcony jest tekst Krzysztofa Kozłowskiego. Przedstawia on nowoczesne trendy w zarządzaniu potencjałem ludzkim organizacji, na tle tradycyjnego systemu funkcjonującego w praktyce sądownictwa. Tezy te powinny być wzięte pod uwagę przy reformowaniu wymiaru sprawiedliwości w Polsce.

Bardzo ważny, choć trudny temat jedności środowiska sędziowskiego i szacunku do samych siebie poruszyła Aleksandra Machowska. Jest to głos w dyskusji zainspirowanej Nadzwyczajnym Kongresem Sędziów Polskich. Jak zapowiadaliśmy, będziemy wracać w Kwartalniku do tego wydarzenia.

Jak zwykle zachęcam do sięgnięcia po artykuły poświęcone zagadnieniom związanym z praktyką wymiaru sprawiedliwości.

Katarzyna Piotrowska podzieliła się z nami refleksjami na temat dobra dziecka w orzecznictwie sędziego rodzinnego i jego codziennych dylematów. Tekst ten wiele mówi o trudach i specyfice pracy sędziów rodzinnych.

Arkadiusz Brodziak omówił problematykę otwarcia i przeszukania mieszkania dłużnika przez komornika. Autor podjął próbę oceny regulacji art. 814 § 1 zd. 1 KPC w kontekście zagwarantowanej w Konstytucji RP ochrony nienaruszalności mieszkania.

Z kolei Patrycja Dolniak przedstawiła krytyczne uwagi na tle nowelizacji ustawy o usługach turystycznych z punktu widzenia zgodności z prawem UE regulacji dotyczącej zabezpieczenia finansowych interesów klientów biura podróży na wypadek niewypłacalności przedsiębiorcy.

W dziale dotyczącym wieści ze świata przedstawiamy artykuł Ladislava Koudelki o odpowiedzialności dyscyplinarnej sędziów w ­Czechach. Warto do niego sięgnąć mając na względzie zapowiadane zmiany w postępowaniu dyscyplinarnym sędziów w Polsce. Niezwykle ciekawy jest głos zza oceanu emerytowanego sędziego Sądu Najwyższego Stanu New Hampshire Joseph’a P. Nadeau. Jest to pierwszy z serii esejów pod zbiorczym tytułem „Judicial insights”. Zawarte w nim spostrzeżenia – pozornie oczywiste – w obecnej sytuacji władzy sądowniczej, nie tylko w Polsce, wymagają nieustannego przypominania i rozważania.

Uwadze Czytelników polecam także informacje o bieżących wydarzeniach, sprawozdania z konferencji krajowych (Maciej Plaskacz, Sprawozdanie z konferencji „Zadośćuczynienie na rzecz poszkodowanego w wypadku komunikacyjnym i na rzecz osób najbliższych”, Warszawa 24.5.2017 r.) i zagranicznych (Anna Begier, Sprawozdanie z konferencji „Wymiana doświadczeń w zakresie zagadnień ocen sędziów, mediacji i postępowania w sprawach nieletnich”, Tbilisi, 28–29.4.2017 r.), a także kolejny odcinek z cyklu podróżniczego Dariusza Drajewicza – tym razem poświęcony Mozambikowi.

Na koniec chciałbym przywołać fragment ww. wystąpienia Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego: „(…) sądy muszą się stać bardziej autonomiczne, operatywne, bliższe lokalnym społecznościom, niezależne od partii politycznych i nacisków z zewnątrz, odciążone od zadań pozaorzeczniczych, z uporządkowaną kognicją, stanem kadrowym i wyrównanymi referatami dla wszystkich orzeczników, z własnym budżetem odpowiednim dla skali wymagań współczesności i zadań. Takich sądów potrzebuje Polska”.

Jestem przekonany, że słowa te powinny być credo każdego sędziego. Każdego, kto ma świadomość, że nasza obecna postawa będzie zapisana na kartach historii.

Życzę wartościowej i satysfakcjonującej lektury,

 

Tomasz Zawiślak
Zastępca Redaktora Naczelnego