Identyfikacja autorstwa anonimu: metodologia i aspekty praktyki sądowej w krajach anglosaskich
[hidepost]
Podsumowanie
W czasach, gdy działania przestępcze w coraz większym stopniu mają miejsce w sprzyjających anonimowości cyfrowych kontekstach komunikacyjnych, lingwistyka kryminalistyczna ma do odegrania niewątpliwie coraz istotniejszą rolę. Obok badań nad rozwojem narzędzi, metodologii oraz ram opiniowania, przed językoznawcami w naszym kraju stoi jednak szereg innych zadań. Wymienić tu można przeszczepianie istniejących zdobyczy dziedziny na grunt polski, wyodrębnienie jej jako autonomicznego obszaru zainteresowania naukowego w ramach językoznawstwa i nauk sądowych, popularyzację w społeczeństwie, a także odpowiednie kształtowanie oczekiwań ze strony organów ścigania oraz decydentów procesowych poprzez uczciwe określanie możliwości interpretacyjnych i identyfikacyjnych dziedziny.
Forensic authorship analysis: methods and practice in Anglo-Saxon jurisdictions
The article outlines the field of forensic authorship analysis. It explains the basic methodological distinction between stylometric and stylistic approaches, offers a classification of attribution tasks and a framework for expressing conclusions, and discusses issues concerning admissibility of authorship evidence in English and US courts.
Key words: forensic linguistics, legal linguistics, author identification, stylometry
* Ośrodek Lingwistyki Kryminalistycznej Aston University.
1 J. Stawnicka, Twój język Cię zdradza – czy „anonimowy cyberstalker” to oksymoron?, Kwartalnik SSP „Iustitia” Nr 4(18)/2014, s. 213.
2 Na uwagę zasługują tu przede wszystkim M. Coulthard i A. Johnson, An Introduction to Forensic Linguistics. Language in Evidence, Routledge 2007; D. Eades, Sociolinguistics and the Legal Process, Multilingual Matters 2010 oraz L. Solan i P. Tiersma, Speaking of Crime. The Language of Criminal Justice, The University of Chicago Press, 2005.
3 Mowa o A. Feluś, Identyfikacja kryminalistyczna na podstawie języka pisanego, Kraków 2000.
4 Najbardziej wyczerpującą typologię przedstawił J. Gibbons w periodyku Międzynarodowego Stowarzyszenia Lingwistów Kryminalistycznych: J. Gibbons, Towards a Framework for Communication Evidence, „International Journal of Speech, Language and the Law” Nr 18(2)/2011, s. 233–260.
5 M. Olszewska, Anonim jako ślad kryminalistyczny, Prok. i Pr. Nr 11–12/2014, s. 129–153.
6 Najbardziej dogłębne opracowania na temat cech gatunkowych angielskich i polskich listów pożegnalnych to odpowiednio: J. Shapero, The Language of Suicide Notes, Praca doktorska, University of Birmingham, 2011 i M. Zaśko-Zielińska, Listy pożegnalne. W poszukiwaniu lingwistycznych wyznaczników autentyczności tekstu, Quaestia, 2013.
7 W odpowiedzi na rosnące zapotrzebowanie na ekspertyzy dotyczące SMS-ów, Prof. T. Grant z Uniwersytetu Aston opracował autorską metodologię analizy takich wiadomości: T. Grant, TXT 4N6: method, consistency, and distinctiveness in the analysis of sms text messages, „Journal of Law and Policy”, Nr 21(2)/2013, s. 467–494.
8 Wyrok SA w Poznaniu z 21.3.2013 r., II AKa 39/13.
9 M. Coulthard, Author Identification, Idiolect and Linguistic Uniqueness, „Applied Linguistics”, Nr 25(4)/2004, s. 431–447.
10 M. Coulthard, On the use of corpora in the analysis of forensic texts, „International Journal of Speech, Language and the Law”, Nr 1(1)/1994, s. 27–43.
11 Zob. www.bailii.org/ew/cases/EWHC/COP/2013/1106.html
12 Całość werdyktu wraz z uzasadnieniem jest dostępna na: www.bailii.org/ew/cases/EWHC/COP/2013/1106.html
13 US v. Van Wyk, 83 F. Supp. 2d 515 (D.N.Y. 2000).
[/hidepost]