Komornik sądowy jako podatnik VAT. Podatek VAT a opłata egzekucyjna
[hidepost]
Wniosek, że podatek od towarów i usług nie jest objęty kwotą opłat egzekucyjnych można podeprzeć dwoma argumentami wynikającymi z wykładni systemowej KomSEgzU. Z przepisu art. 35 KomSEgzU wynika, że z opłat egzekucyjnych pokrywane są koszty działalności egzekucyjnej. Natomiast zgodnie z art. 34 KomSEgzU, koszty działalności egzekucyjnej komornika obejmują:
1) koszty osobowe i rzeczowe ponoszone w związku z prowadzoną działalnością egzekucyjną;
2) koszty ochrony zajętego mienia i niezbędnej ochrony osobistej oraz ubezpieczenia mienia kancelarii i własnego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej;
3) koszty przejazdów w miejscowości będącej siedzibą komornika, korespondencji, obrotu pieniężnego, przewozu drobnych ruchomości niewymagających transportu specjalistycznego;
4) obowiązkowe opłaty na samorząd komorniczy ponoszone zgodnie z przepisami ustawy;
5) inne koszty niezbędne do wykonywania czynności egzekucyjnych oraz czynności przewidziane przepisami ustawy, jeżeli nie są pokrywane w trybie określonym w art. 39.
Z tego ostatniego przepisu wynika zatem, że ustawodawca nie przewidział, by z opłaty egzekucyjnej miał być pokrywany podatek od towarów i usług. To zaś może oznaczać jedynie, że faktycznie nie był on uwzględniany przez ustawodawcę jak czynnik decydujący o wysokości ustanowionych w rozdziale 7 KomSEgzU opłat egzekucyjnych.
Inny jeszcze argument świadczący o tym, że w opłatach egzekucyjnych ustanowionych w ustawie nie został uwzględniony podatek od towarów i usług można wyprowadzić z treści art. 63 KomSEgzU. Przepis ten normuje zasady wynagradzania zastępcy komornika sądowego. Z przepisu art. 63 ust. 4 KomSEgzU wynika, że kwotą wynagrodzenia, która podlega podziałowi pomiędzy komornika i jego zastępcę, jest dochód komornika, który stanowią pobrane i ściągnięte w danym miesiącu opłaty egzekucyjne oraz zwrot wydatków gotówkowych za przejazdy, określone w art. 39 ust. 2 pkt 3 KomSEgzU, pomniejszone o koszty działalności egzekucyjnej komornika i sumy określone w niniejszym artykule. Z przepisu tego nie wynika zatem, aby w celu ustalenia dochodu komornika podlegającego podziałowi pomiędzy niego i zastępcę można było odliczyć podatek od towarów i usług. Jeśli zaś opłatą egzekucyjną byłby objęty podatek od towarów i usług, którego nie można byłoby odliczyć od kwoty opłaty na etapie ustalania dochodu komornika, to w konsekwencji, w wypadkach w których cały dochód przypadałby zastępcy (jak ma to miejsce w sytuacjach unormowanych w art. 63 ust. 2 i 3 KomSEgzU), zastępowany komornik musiałby pokryć podatek od towarów i usług z własnych środków, nie mając praktycznie żadnych przychodów z prowadzonej działalności egzekucyjnej.
[/hidepost]