Odpowiedzialność cywilna sędziego za naruszenie czci w postępowaniu cywilnym
[hidepost]
35 Na temat winy sędziego por. szerzej J. Gudowski, Cywilnoprawna…, op. cit., s. 997. Autor postuluje pomocnicze sięganie do art. 107 § 1 PrUSP (który określa przesłanki odpowiedzialności dyscyplinarnej sędziego w szczególności za oczywistą i rażącą obrazę przepisów prawa), co wskazuje, że wyłącza odpowiedzialność za zwykłe niedbalstwo.
36 Por. J. Wierciński, op. cit., s. 108, 110. Autor ten (op. cit., s. 111–113) wskazuje również inne koncepcje dla dokonania podziału na fakty i oceny. W każdej jednak istotne znaczenie ma możliwość weryfikacji (na zasadzie „prawda-fałsz”) przedstawianego opisu faktów.
37 Prezentowane jest jednak stanowisko, że usuwanie takich błędów dopuszczalne jest wyłącznie w drodze środków zaskarżenia, gdyż swobodna ocena faktów i dowodów stanowi przejaw niezawisłości sędziowskiej. Zob. W. Broniewicz, op. cit., s. 35.
38 Np. złośliwe przeinaczenie faktów w ustnych motywach orzeczenia w obecności publiczności.
39 Zob. J. Wierciński, op. cit., s. 109.
40 Zob. J. Nowacki, O przepisach zawierających klauzule generalne [w:] Studia z teorii prawa, Kraków 2003, s. 162. Przepisy zawierające klauzulę generalną zasad współżycia społecznego nie odsyłają do stosowania tych zasad, a zawierają właśnie nakaz oceny zachowania w kontekście tych -zasad.
41 Por. M. Jędrzejewska (aktualizacja J. Gudowski), Komentarz do art. 49 KPC [w:] Kodeks postępowania cywilnego. T. I. Komentarz, pod red. T. Erecińskiego, Warszawa 2012, s. 277.
42 Zob. wyrok SN z 4.4.2014 r., zob. przyp. 7.
[/hidepost]