• Dodatek "Odszkodowanie za najem pojazdu zastępczego - materiały z konferencji", Prawo cywilne
  • Artykuł pochodzi z numeru IUSTITIA 1(15)/2014, dodano 9 maja 2014.

Odszkodowanie za najem pojazdu zastępczego w praktyce sądowej

dr Aneta Łazarska
(inne teksty tego autora)

[hidepost=1]

Podsumowanie

Niewątpliwe angażowanie w każdej sprawie o najem pojazdu zastępczego biegłego, czy to w celu wyliczenia stawek rynkowych, czy czasu naprawy, komplikuje
i wydłuża proces orzekania. Wskazać też należy, że w większości sprawy o najem dotyczą drobnych roszczeń nieprzekraczających 1000 zł. Wynika to z faktu, że sam najem nie trwa z reguły dłużej niż 21 dni. Ubezpieczyciele z reguły wypłacają część odszkodowania, redukując jednak okres uzasadnionej sprawy i obniżając stawki.
W konsekwencji do sądu trafiają sprawy o pozostałą część odszkodowania. Prowadzenie w tego typu sprawach obszernego postępowania dowodowego, włącznie
z przesłuchaniem poszkodowanego, wszystkich pracowników warsztatu, likwidatorów i dopuszczeniem dowodu z opinii biegłego z zakresu techniki samochodowej
i wyceny pojazdów, jest zaprzeczeniem efektywności postępowania sądowego. Koszty tego postępowania wielokrotnie przewyższają wartość przedmiotu sporu. Prowadzenie tego typu procesów stanowi znaczące obciążenie dla sądów gospodarczych.

SUMMARY

Compensation for hiring a substitute vehicle in judicial practice

An increased number of claims for compensation for hiring a substitute vehicle can recently be noted in judicial practice. The criteria for estimating damages
in the judgments of the Supreme Court are case-by-case based. However, the refundable expenses should be reasonable and economically justified. Therefore,
in each case there is a need to analyse them individually.

* Autorka jest sędzią Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie.

1 III CZP 69/12, Biul. SN Nr 11/2012.

2 Dz.U. Nr 33, poz. 175 ze zm.; dalej jako: SprGospU.

3 III CZP 45/05, OSNC Nr 4/2006, poz. 66, MoP Nr 4/2005, s. 197.

4 Podobnie w wyrokach SN: z 2.4.2009 r., IV CSK 505/08, Legalis oraz z 6.7.2011 r., I CSK 582/10, Lex nr 970063.

5 Por. również uzasadnienie uchwały SN (7) z 18.6.1991 r., III CZP 41/91, OSNCP Nr 2/1992, poz. 17; uzasadnienie uchwały SN z 25.11.2011 r., III CZP 67/11, OSNC Nr 6/2012, poz. 69.

6 Por. uchwały SN: z 11.6.1992 r., III CZP 64/92, OSNCP Nr 12/1992, poz. 225; z 22.7.2005 r., zob. przyp. 3; z 25.11.2011 r., zob. przyp. 5; wyrok SN z 30.1.2007 r., IV CSK 356/06, Legalis.

7 Por. uchwałę SN z 25.11.2011 r., zob. przyp. 5; wyrok SN z 6.6.2012 r., III CSK 282/11, Biul. SN – IC Nr 10/2013.

8 Por. wyroki SN z 8.2.2007 r., I CSK 435/06, MoP Nr 5/2007, s. 228 oraz z 3.4.2009 r., II CSK 601/08, MoP Nr 9/2009, s. 467.

9 Por. wyrok SN z 6.6.2012 r., zob. przyp. 7.

10 Zob. uchwała SN z 22.7.2005 r., III CZP 45/05, zob. przyp. 3.

11 W 2013 r. w sądach rejonowych w całej Polsce odnotowano w porównaniu do 2012 r. wzrost o 18% wpływu spraw GC, znaczącą część spośród tych spraw stanowią sprawy o najem pojazdów zastępczych, w sądach warszawskich ok. 30–40% wpływu.

12 III CZP 45/97, OSNCP Nr 2/1998, poz. 22.

13 III CZP 8/11, OSNC Nr 3/2012, poz. 28.

14 III CZP 32/03, OSNC Nr 4/2004, poz. 51.

15 IV CK 672/03, Legalis.

[/hidepost]