Papua Nowa Gwinea, Papua i Nowa Gwinea 2013
Papua Nowa Gwinea – niepodległe państwo zajmujące wschodnią część wyspy Nowa Gwinea. Papua – indonezyjska prowincja zajmująca zachodnią część wyspy Nowa Gwinea. Nowa Gwinea – po Grenlandii, druga pod względem wielkości wyspa świata, położona w zachodniej części Oceanu Spokojnego, porośnięta bujnym lasem tropikalnym z licznymi endemicznymi gatunkami; jeden z najciekawszych etnicznie obszarów na świecie, z pozostałościami nietkniętych przez współczesną cywilizację kultur pierwotnych.
Kanibalizm i czary
Kanibalizm. W dniu 5.7.2012 r. australijskie ABC News podają: w Papui Nowej Gwinei policja zatrzymała 29 osób, którym zarzucono praktyki kanibalistyczne. Spośród nich 12 jest podejrzanych o zabójstwo. Zatrzymani wierzyli, że ich ofiary są szamanami powodującymi niewyjaśnione zgony. Grupa kanibali, których przywódcą jest lokalny radny, postanowiła pozbyć się szamanów, pojmano ich, zabito i zjedzono1. Namiestnik Papui Nowej Gwinei J.H.P. Murray2 w swych pamiętnikach przytacza relacje jednego z tubylców: „Gotujemy ciała. (…) Jemy je na ciepło lub na zimno. Najpierw jemy nogi. Jemy je ponieważ smakują jak ryby. Mamy ryby (…), ale ludzkie mięso to nasze prawdziwe jedzenie (…)”. J.H.P. Murray’owi nigdy nie udało się przekonać miejscowych do odstąpienia od praktyk kanibalistycznych. Współcześni Papuasi wciąż pamiętają czasy kanibalizmu. Niektóre plemiona utrzymują takie praktyki jako formę zemsty3.
Czary. W dniu 7.2.2013 r. południowo-afrykańskie News 24 donoszą: „w Papui Nowej Gwinei pojmano 20-letnią kobietę oskarżoną o czary. Na oczach tłumu,
w którym znajdowały się także dzieci, kobietę obnażono, torturowano, oblano benzyną i żywcem spalono”4. W dniu 8.4.2013 r. BBC podaje: „w Papui Nowej Gwinei kobiecie, podejrzanej o praktykowanie czarów i spowodowanie śmierci nauczyciela, ścięto głowę. Policja próbowała interweniować, ale nie zdołała opanować rozwścieczonego tłumu”5.
Heart of Darkness
Lecę tam. Najpierw bilet. Ze wstępnych obliczeń wynika, że lot będzie trwał parę dni. Następnie wiza papuaskonowogwinejska, bo z indonezyjską nie będzie problemu. Gdzie? Ich placówki to tylko Bruksela i Londyn. Pada na Londyn. Wreszcie jest wiza, ale londyński konsulat Papui Nowej Gwinei wymaga osobistego stawiennictwa. Nie mam czasu na Londyn. Za dwa tygodnie Azja. Niezbędna staje się interwencja przyjaciół w Anglii. Lot. Warszawa – Kopenhaga: ok. 1 h 20 m. Kopenhaga – Singapur: ok. 11 h. Singapur – Denpasar (Bali, Indonezja): ok. 4 h. Denpasar – Timika (pd.–zach. wybrzeże Papui, Indonezja): ok. 5 h. Timika – Jayapura (pn. wybrzeże Papui, Indonezja, pobliże granicy z Papuą Nową Gwineą): ok. 2 h. Przejazd autobusem po zatłoczonych indonezyjskich drogach do granicy: ok. 4 h. Piesze przejście przez granicę (Papua, Indonezja – Papua Nowa Gwinea): ok. 30 m. I w końcu: Papua Nowa Gwinea. Podróż samochodem do Vamino: ok. 2 h. Znowu lot. Vamino – Wewak: ok. 2 h. Znowu samochód. Przejazd do Pagwi: cały dzień. I Pagwi. Brama do dżungli. Błoto. Woda. Moskity. Zagrożenie malaryczne. Podwyższone ryzyko infekcji chorobami zakaźnymi. Pająki. Węże. Krokodyle. Piranie. Upał. Wilgoć. Rzeka Sepik. Łodzią w głąb błotnistej, wilgotnie klejącej się
i morderczo gorącej puszczy. W kierunku conradowskiego „Heart of Darkness”.