Postanowieniem czy zarządzeniem, czyli o przekazywaniu skarg na czynności komornika
[hidepost]
Postulat szybkości i sprawności postępowania oraz interpretacji wszelkich niejasności proceduralnych na korzyść wierzyciela oczekującego na realizację norm prawa materialnego, oczywiście przy zachowaniu ustawowych gwarancji praw dłużnika, skłania do odpowiedniego stosowania przy przekazywaniu skargi na czynności komornika przepisów o procesie regulujących przekazanie sprawy według właściwości oraz dotyczących środków odwoławczych. Odpowiednie zastosowanie przepisu przy użyciu art. 13 § 2 KPC może polegać na jego stosowaniu wprost, na jego niestosowaniu albo stosowaniu po dokonaniu adaptacji. Stosowanie przepisów o procesie do innych postępowań uregulowanych w KPC powinno mieć przy tym na względzie specyfikę tego innego postępowania, w tym jego cel i charakter.
W tej sytuacji, wobec braku uregulowań szczególnych w postępowaniu egzekucyjnym, należy odpowiednio stosować przepisy art. 200 oraz 369 § 3 KPC, co prowadzi do wniosku, że skarga na czynności komornika może być przekazana w wiążący sposób do sądu właściwego miejscowo zarządzeniem. Pozwala to na zachowanie terminu do zaskarżenia czynności komornika, jeśli skarga wpłynęła do sądu niewłaściwego miejscowo w terminie, o którym mowa w art. 767 § 4 KPC. Takie rozwiązanie umożliwia szybsze rozpoznanie skargi i tym samym nadanie dalszego biegu właściwemu postępowaniu egzekucyjnemu.
Przedstawione stanowisko posiada istotny walor praktyczny, a zarazem nie narusza praw procesowych stron postępowania egzekucyjnego. Wymaga ono jednak odszukania podstawy prawnej w przepisach o procesie i jednocześnie daje pierwszeństwo argumentowi odwołującemu się do szybkości oraz sprawności postępowania egzekucyjnego jako istotnym wartościom procesowym. Ta swoiście życzliwa dla interesów wierzyciela interpretacja pozostaje w zgodzie z treścią klauzuli wykonalności12, z której wynika idea pomocy każdego organu w zrealizowaniu tytułu wykonawczego.
Paweł Soliński
sędzia oraz wiceprezes Sądu Rejonowego
Poznań Grunwald i Jeżyce w Poznaniu
1 III CZP 28/10, OSNC Nr 1/2011, poz. 10.
2 III CZP 91/12, OSNC Nr 10/2013, poz. 112.
3 Dz.U. Nr 172, poz. 1804; dalej jako: ZmKPCU.
4 Tak np. E. Wengerek, Postępowanie zabezpieczające i egzekucyjne, Warszawa 1998, s. 102.
5 III CZP 28/10, zob. przyp. 1.
6 III CZP 91/12, zob. przyp. 2.
7 III CZP 28/10, zob. przyp. 1.
8 III CZP 91/12, zob. przyp. 2.
9 III CZP 28/10, zob. przyp. 1.
10 III CZP 91/12, zob. przyp. 2.
11 Zob. M. Walasik, Analogia w prawie procesowym cywilnym, Warszawa 2013 s. 150–159.
12 Zob. § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 5.4.2012 r. w sprawie określenia brzmienia klauzuli wykonalności, Dz.U. poz. 443 ze zm.
[/hidepost]