Postępowanie mediacyjne w sprawach o wykroczenia
[hidepost]
Mediation proceedings in petty offence cases
This article discusses the regulation of mediation proceedings in petty offence cases. Thus, it analyses procedural issues related to referral of a petty offence case to be resolved by mediation. Further on, the author ponders what may be the results of mediation in such cases, and what relevance they might have for consideration of the case. In addition, the author makes an attempt to answer the question of whether referring a petty offence case to be dealt with in mediation proceedings is of relevance for the time limit of prosecution of a petty offence.
Key words: mediation, proceedings in petty offence cases
* Autor jest sędzią Sądu Rejonowego w Grudziądzu.
1 Dz.U. poz. 1247 ze zm.; dalej jako: ZmKPKU.
2 Tak D. Świecki, Metodyka pracy sędziego w sprawach o wykroczenia, Warszawa 2012, s. 15.
3 Stosownie do dyspozycji tego przepisu, w sprawach o przestępstwa prezes sądu kieruje sprawę na posiedzenie; ponadto, gdy zachodzi potrzeba rozważenia możliwości przekazania jej do postępowania mediacyjnego, a w tej sytuacji przepis art. 23a KPK stosuje się odpowiednio.
4 W doktrynie trafnie przyjmuje się, że z uwagi na regulację przewidzianą w art. 1 § 2 KPW stosowanie w drodze analogii przepisów KPK w kwestiach nieuregulowanych w przepisach KPW i przy braku odesłania do przepisów KPK jest niedopuszczalne. Tak T. Grzegorczyk, Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia. Komentarz, Warszawa 2008, s. 63 oraz D. Świecki, op. cit., s. 13.
5 Stosownie do dyspozycji art. 54 § 6 KPW chodzi o osobę, co do której istnieje uzasadniona podstawa do sporządzenia przeciwko niej wniosku o ukaranie.
6 W szczególności nie wydaje się, aby przeszkodą dla wyrażenia zgody przez uczestników postępowania na skierowanie sprawy do postępowania mediacyjnego w formie pisemnej było brzmienie art. 23a § 4 KPK, w którym ustawodawca posłużył się wyrażeniami, według których zgodę na skierowanie odbiera organ kierujący sprawę do mediacji. W świetle dyspozycji tego przepisu alternatywę dla odebrania zgody na takie rozstrzygnięcie przez organ kierujący stanowi odebranie zgody przez mediatora. Organ kierujący sprawę do mediacji nie musi zatem dysponować zgodą uczestników przed skierowaniem jej do mediacji. Przemawia to za tym, że organ kierujący przed skierowaniem sprawy do mediacji może mieć wyłącznie pisemną zgodę uprawnionych osób na takie rozstrzygnięcie.
7 Zob. E. Bieńkowska, Pokrzywdzony w świetle najnowszych nowelizacji przepisów prawa karnego, Prok. i Pr. Nr 3/2014, s. 21.
8 Dz.U. poz. 716; dalej jako: PostMedKR.
9 Zob. § 8 ust. 2 PostMedKR.
10 T. jedn.: Dz.U. z 2013 r. poz. 663; dalej jako: WydSPPostKR.
[/hidepost]