Rola sądu w postępowaniu przygotowawczym
[hidepost=1]
Piotr Kowalski – autor jest sędzią Sądu Rejonowego dla Krakowa-Krowodrzy.
1 Zob. głos prof. P. Kruszyńskiego podczas debaty w sprawie reformy KPK w trakcie debaty w Sejmie w dniu 6.3.2012 r., dostępny na:
http://www.ruchpalikota.org.pl/wiadomosci/debata-w-sprawie-zmian-w-kodeksie-postepowania-karnego.
2 S. Waltoś, Model postępowania przygotowawczego na tle prawnoporównawczym, Warszawa 1968, s. 100-107.
3 S. Śliwiński, Polski proces karny przed sądem powszechnym. Zasady ogólne, Warszawa 1947, s. 11.
4 C. Kulesza, Przemodelowanie postępowania karnego, niepubl. Artykuł stanowi ocenę zmian zaproponowanych przez Komisję Kodyfikacyjną Prawa Karnego.
5 Zob. E. Cape, J. Hodgson, T. Prakken, T. Spronken, Procedural Rights at the Investigative Stage: Towards a Real Commitement to Minimum Standards [w:] E. Cape, J. Hodgson, T. Prakken, T. Spronken (red.), Suspects in Europe. Procedural Rights at the Investigative Stage of the Criminal Process in the European Union, Antwerpen-Oxford 2007.
6 Słusznie postulowany przez Komisję Kodyfikacyjną przy Ministrze Sprawiedliwości, której przewodniczy Sędzia SN prof. P. Hofmański, zob. projekt nowelizacji KPK zaproponowany przez Komisję Kodyfikacyjną Prawa Karnego, dostępny na: http://bip.ms.gov.pl/pl/projekty-aktow-prawnych/prawo-karne/; dalej jako: ProjZmKPKU.
7 Zmiany w tym zakresie poparłem, a swoje stanowisko szeroko uargumentowałem, uznając nawet, że są one zbyt mało odważne, w artykule: ,,Zasada kontradyktoryjności procesu karnego w świetle projektu Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Karnego”, Pal. Nr 7–8/2012, s. 73–81; podobne stanowisko wyraził ostatnio D. Drajewicz, Kontradyktoryjność procesu karnego w świetle projektowanych zmian kodyfikacyjnych, MoP Nr 18/2012, s. 974 i n.
8 Zob. § 168c i § 168d StPO.
9 Przykładowo, art. 335 i 387 KPK.
10 Wzorem procesu austriackiego - § 101 ust. 2 StPO.
11 C. Kulesza, op. cit.
12 G. Taubenschlag, W sprawie reformy śledztwa, „Głos Sądownictwa” Nr 4/1937, s. 309–310; zob. też T. Zdaniowski, Fachowość i szybkość w śledztwie, „Głos Sądownictwa” Nr 10/1937, s. 774–776; S. Waltoś, Model polskiego procesu karnego de lege ferenda, PiP Nr 3/1981, s. 29–39; A. Kaftal, Model postępowania przygotowawczego de lege ferenda w procesie polskim, „Studia Prawnicze” Nr 1/1989, s. 51–74; P. Kruszyński, M. Warchoł, Pozycja sędziego śledczego na tle modeli postępowania przygotowawczego, cz. 1, Pal. Nr 3-4/2008, i cz. 2, Pal. Nr 5-6/2008, czy P. Kruszyński, op. cit.
13 Obszerną analizę przydatności wprowadzenia tej instytucji oraz jej usytuowania w różnych porządkach prawnych przedstawił K. Eichstaedt, Rola sądu w postępowaniu przygotowawczym a instytucja sędziego śledczego, Warszawa 2009.
14 Art. 55 KPK; inną zupełnie rzeczą wymagającą skrupulatnej analizy w ramach odrębnego opracowania jest skuteczność nadzoru nad czynnościami prokuratora, którego orzeczenie o umorzeniu lub odmowie wszczęcia postępowania przygotowawczego sąd uchylił, sprawowanego przez prokuratorów nadrzędnego i przełożonego w zakresie wykonania czynności poleconych przez sąd. Praktyka autora artykułu uczy, że niestety zalecenia formułowane przez sąd na podstawie art. 330 § 1 KPK, pomimo jednoznacznego brzmienia przepisu, nie zawsze są przez organy postępowania przygotowawczego realizowane. Dotyczy to zwłaszcza tych spraw, gdzie mało prawdopodobne jest wniesienie subsydiarnego aktu oskarżenia przez pokrzywdzonego i ujawnienia w tej drodze przed sądem bezczynności prokuratora.
[/hidepost]