Sąd Najwyższy o powołaniach sędziów z udziałem neo-KRS
Widzimy konsekwencje złych reform najdroższego ministra sprawiedliwości Zbigniewa Ziobry. W kolejnym orzeczeniu SN stwierdza, że osoby powołane do SN nie mogą wydawać ważnych orzeczeń, a przede wszystkim Izba Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych nie jest sądem.
W postanowieniu z 19.10.2023 r. w sprawie I ZB 52/22 SN orzekł: „Izba Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych (…) nie jest «sądem ustanowionym ustawą», nie ma statusu «sądu» w rozumieniu konstytucyjnym i konwencyjnym, i sędzia M.S. nie został powołany na urząd sędziego Sądu Najwyższego”.
W uzasadnieniu postanowienia SN wskazał m.in.: „To sprawia, że wobec osób powołanych przez Prezydenta RP do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Najwyższego na wniosek KRS, ukształtowanej ustawą z dnia 8.12.2017 r., zawsze zachodzi konieczność stwierdzenia wystąpienia bezwzględnej przesłanki odwoławczej z art. 439 § 1 pkt 2 KPK, ilekroć brali oni udział w wydaniu orzeczenia i – jak podnosi w swoich orzeczeniach Sąd Najwyższy – nie jest nawet niezbędne przeprowadzanie żadnych dodatkowych testów niezawisłości i bezstronności, a więc sprawdzania czy wadliwość ta w realiach konkretnej sprawy prowadziła do naruszenia standardu niezawisłości i bezstronności w rozumieniu art. 45 ust. 1 Konstytucji, art. 47 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej oraz art. 6 ust. 1 EKPC (zob. postanowienie z 23.11.2022 r., II KZ 39/22; postanowienie z 12.4.2021 r., V KZ 64/21)”1.
1 Więcej na ten temat na stronie: https://www.iustitia.pl/4763-sad-najwyzszy-o-powolaniach-sedziow-z-udzialem-neokrs-i-zb-52-22-i-skutkow-ich-orzeczen.