- Prawo ustrojowe
- Artykuł pochodzi z numeru IUSTITIA 1(35)/2019, dodano 5 czerwca 2019.
Uwagi na temat odmowy powołania na urząd sędziego przez Prezydenta RP
[hidepost]
17 J. Sułkowski, Procedura w przedmiocie nominacji sędziów sądów powszechnych w Republice Czeskiej i w Polsce – uwarunkowania konstytucyjnoprawne [w:] Transformacja systemów wymiaru sprawiedliwości, T. 1. Pozycja ustrojowa władzy sądowniczej i uwarunkowania transformacji, pod red. J. Jaskierni, Toruń 2011.
18 Ibidem, s. 484 i n.
19 Art. 186 Konstytucji RP.
20 T. jedn. Dz.U. z 2019 r. poz. 52 ze zm.; dalej jako: PrUSP.
21 T. jedn. Dz.U. z 2019 r. poz. 84 ze zm.; dalej jako KRSU.
22 L. Garlicki, uwaga 5 do art. 179 Konstytucji, op. cit.; P. Sarnecki, Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej. Komentarz do przepisów, Kraków 2000, s. 74; T. Ereciński, J. Gudowski, J. Iwulski, komentarz do art. 55 [w:] Prawo o ustroju sądów powszechnych. Ustawa o Krajowej Radzie Sądownictwa. Komentarz, Warszawa 2009.
23 Por. wyrok TK z 28.11.2007 r., K 39/07, OTK ZU-A Nr 10/2007, poz. 129; oraz P. Tuleja, Konstytucyjne kompetencje Krajowej Rady Sądownictwa [w:] Trzecia władza. Sądy i trybunały w Polsce. Materiały jubileuszowe z Ogólnopolskiego Zjazdu Katedr i Zakładów Prawa Konstytucyjnego, Gdańsk 2008.
24 P. Tuleja, Konstytucyjne kompetencje Krajowej Rady Sądownictwa [w:] op.cit.
25 Postanowienie TK z 3.6.2008 r., Kpt 1/08, OTK-A Nr 5/2008, poz. 97.
26 OTK ZU-A Nr 10/2007, poz. 130.
27 OTK ZU-A Nr 4/2008, poz. 63.
28 OTK ZU-A Nr 9/2007, poz. 108.
29 OTK ZU-A Nr 1/2009, poz. 3.
30 OTK ZU-A Nr 10/2009, poz. 149.
31 Chodzi o ustawę z 27.7.2001 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa (Dz.U. Nr 100, poz. 1082 ze zm.), która następnie została uchylona przez ustawę z 12.5.2011 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa (Dz.U. Nr 126, poz. 714).
32 OTK ZU-A Nr 5/2008, poz. 97.
33 OTK ZU-A Nr 2/2004, poz. 8.
34 Zob. wyrok z 7.11.2005 r., P 20/04, OTK ZU-A Nr 10/2005, poz. 111.
35 OSNP Nr 7–8/2011, poz. 114; zob. także J. Sułkowski, Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z 10.6.2009 r. (III KRS 9/08), „Przegląd Sejmowy” Nr 5/2010, s. 226.
36 Zob. Gdańskie Studia Prawnicze – Przegląd Orzecznictwa Nr 2/2009, poz. 21, a także por. R. Suwaj, Dopuszczalność skargi w przedmiocie niepowołania przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej do pełnienia urzędu sędziego, glosa do postanowienia WSA z 23.1.2008 r., I SA/Wa 2139/07.
37 Za postanowieniem NSA w Warszawie z 16.10.2012 r. w sprawie I OSK 1885/12.
38 T. jedn. Dz.U. z 2018 r. poz. 1302 ze zm.; dalej jako: PostAdmU.
39 J. Supernat, Pojęcie administracji publicznej, „Przegląd Prawa Publicznego” Nr 12/2007, s. 10–11.
40 J. Zimmermann, Prawo administracyjne, Kraków 2005, s. 171.
41 Ibidem.
42 Zob. postanowienie WSA w Warszawie, I SA/Wa 2139/07, op. cit.
43 Za postanowieniem NSA w Warszawie z 9.10.2012 r. I OSK 1874/12, Legalis.
44 A. Kijowski, Odrębności statusu prawnego sędziów Sądu Najwyższego, „Przegląd Sejmowy” Nr 1/2004, s. 6; J. Sułkowski, Uprawnienia Prezydenta RP do powoływania sędziów, „Przegląd Sejmowy” Nr 4/2008, s. 59–60.
45 Za wyrokiem NSA w Warszawie z 17.11.2010 r. w sprawie I OSK 107/10, Legalis.
46 J. Ciapała, Charakter kompetencji Prezydenta RP. Uwagi w kontekście kompetencji w zakresie powoływania sędziów. Teza nr 1, „Przegląd Sejmowy” Nr 4/2008, s. 31.
47 J. Sułkowski, Glosa do wyroku SN z 10.6.2009 r., III KRS 9/08. Teza nr 1, „Przegląd Sejmowy” Nr 5/2010, s. 226.
48 J. Sułkowski, op. cit., Teza nr 2, „Przegląd Sejmowy” Nr 5/2010, s. 226.
49 Podobny pogląd wyraził J. Sułkowski Glosa do wyroku SN z 10.6.2009 r., III KRS 9/08. Teza nr 3, „Przegląd Sejmowy” Nr 5/2010, s. 226.
50 Pogląd taki wyraził: J. Ciapała artykuł: Charakter kompetencji Prezydenta RP. Uwagi w kontekście kompetencji w zakresie powoływania sędziów. Teza nr 3, op. cit.
51 J. Sułkowski, Uprawnienia Prezydenta RP do powoływania sędziów. Teza nr 1, „Przegląd Sejmowy” 4/2008, s. 47.
52 Idem, Ustawa o Krajowej Radzie Sądownictwa w kontekście orzecznictwa Sądu Najwyższego, Izby Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych. Teza nr 4, „Przegląd Sejmowy” 4/2012, s. 119.
53 R. Suwaj Glosa do postanowienia WSA z 23.1.2008 r., I SA/Wa 2139/07. Teza nr 1, GSP-Prz.Orz. Nr 2/2009, s. 21.
54 M. Ziółkowski, Prerogatywa Prezydenta RP do powoływania sędziów (uwagi o art. 144 ust. 3 pkt 17 i art. 179 Konstytucji). Teza nr 2, „Przegląd Sejmowy” Nr 1/2013, s. 59.
55 M. Ziółkowski, Prerogatywa Prezydenta RP do powoływania sędziów, op. cit.
56 Za: P. Sarnecki, Zagadnienia samorządu sędziowskiego [w:] Ratio estanima legis, Warszawa 2007, s. 469.
57 Zob. DGP z 7.6.2016 r. Nr 108(4255) „Nie ma zespołu doradzającego prezydentowi Andrzejowi Dudzie w sprawie sędziowskich nominacji”; „Nikt nie przynosi kandydatów na sędziów w teczce”; DGP z 18.1.2016 r. Nr 10(4157) „Sędziowie: o karierze decydują nie tylko kwestie merytoryczne”; DGP z 15.11.2016 r. Nr 220 (4367) „Nominacje uzależnione od dopisku pani podsekretarz” i „Prezydent słucha prokuratora”; DGP z 5.12.2016 r. Nr 234 (4381) „Prokurator krajowy w butach sędziego”.
58 Uchwałą Nr 1 Zgromadzenie Przedstawicieli Sędziów Apelacji Gdańskiej z 22.11.2018 r. odmówiło udziału w procedurze opiniowania kandydatów do objęcia urzędu sędziów sądów okręgowych i sądu apelacyjnego apelacji gdańskiej do czasu zajęcia stanowiska przez TSUE w sprawie pytań prejudycjalnych. Nie są to jedyne uchwały samorządu sędziowskiego, albowiem podobne podjęły także inne apelacje w Polsce.
59 WSA w Warszawie postanowieniem z 29.12.2016 r. w sprawie II SA/Wa 1652/16 oraz z 30.12.2016 r. w sprawie II SA/Wa 1675/16 odrzucił skargi na postanowienie Prezydenta RP z 22.6.2016 r. Sądy administracyjne (zarówno WSA, jak i NSA) podzieliły stanowisko, że zaskarżone postanowienie Prezydenta nie podlega kontroli sądów administracyjnych.
[/hidepost]