Wyjawienie majątku dłużnika po zmianach wynikających z nowelizacji KPC z 16.9.2011 r.
[hidepost=1]
Należy odnieść się także do kwestii momentu, w którym dochodzi do odebrania wykazu i przyrzeczenia. Jak stanowi art. 915 § 1 KPC, wykaz i przyrzeczenie sąd odbierze niezwłocznie po wydaniu postanowienia zobowiązującego dłużnika do ich złożenia. W uzasadnionych wypadkach sąd może wyznaczyć dłużnikowi termin nie dłuższy niż tydzień. Przypadki, o których mowa powyżej, mogą w praktyce dotyczyć konieczności ustalenia składu majątku na podstawie dokumentów, z których dłużnik nie może skorzystać podczas posiedzenia. Dość powszechna jest przy tym praktyka doręczania dłużnikowi już przy wezwaniu na termin posiedzenia formularza wykazu majątku. Termin wyznaczony przez sąd dłużnikowi do dokonania przedmiotowych czynności ma charakter terminu sądowego, a zatem podlega przedłużeniu lub skróceniu, nie może być jednak dłuższy niż tydzień26. W doktrynie wyrażano przy tym również pogląd, że dłużnik po złożeniu oświadczenia o stanie swojego majątku będzie mógł uzyskać od sądu, liczony od dnia złożenia wykazu, nieprzekraczający tygodnia termin jedynie do złożenia przyrzeczenia27.
W myśl art. 915 § 3 KPC, wniesienie zażalenia nie tamuje, co do zasady, wykonania postanowienia o wyjawieniu majątku. Sąd może natomiast postąpić stosownie do dyspozycji art. 396 KPC stanowiącego, że sąd I instancji może wstrzymać wykonanie zaskarżonego postanowienia do czasu rozstrzygnięcia zażalenia.
SUMMARY
Court proceedings to disclose debtor’s assets constitute one of the most controversial institutions of Polish civil enforcement proceedings. On the one hand, the global crisis which is increasingly affecting the condition of the Polish economy makes it imperative to treat with special case those institutions of enforcement proceedings which are aimed at enforced execution of pecuniary commitments. A pretty widespread phenomenon of debtors’ concealing their assets as well as sources of income makes this institution in many cases perceived as the last resort used by creditors who have problems with recovering their receivables. On the other hand, however, it should be objectively stated that very rarely information gained as a result of the proceedings to disclose assets constitute any major „breakthrough” in enforcement. Therefore, for the creditor it is a relatively inexpensive way to reassure oneself that everything possible has been done to recover one’s money. For court bailiffs it constitutes in practice a facultative, and in some cases obligatory protection against charges of inactivity with a view to ineffectiveness of enforcement. This article constitutes an attempt to describe practical problems which may arise under those proceedings, as well as their place in the structure of enforcement measures after the latest amendment of the Code of Civil Procedure.
[/hidepost]