Zgromadzenie wierzycieli we właściwym postępowaniu upadłościowym
[hidepost=1]
Zwołanie zgromadzenia wierzycieli na podstawie art. 191 pkt 3 PrUpN zależy wyłącznie od decyzji sędziego-komisarza. Powinien on jednak korzystać z tego uprawnienia wyłącznie, gdy chodzić będzie o sprawy większej wagi, dotyczące ogółu wierzycieli, ponieważ ze zwołaniem zgromadzenia zawsze związane są określone koszty, które bezpośrednio obciążają masę upadłości − jako koszty postępowania (art. 230 ust. 2 PrUpN).
Sędzia-komisarz zwołuje zgromadzenie wierzycieli w trybie przewidzianym w art. 192 PrUpN. Następuje ono zatem przez obwieszczenie publiczne. Należy go dokonać na co najmniej dwa tygodnie przed terminem posiedzenia. W obwieszczeniu tym należy wskazać miejsce, termin i przedmiot obrad zgromadzenia. Termin powinien określać dzień i godzinę rozpoczęcia zgromadzenia, a ponadto powinien być tak ustalony, by umożliwiał uczestnictwo na zgromadzeniu wierzycieli, którzy przebywają poza siedzibą sędziego-komisarza. Natomiast miejsce zgromadzenia sędzia-komisarz powinien oznaczyć przez podanie miejscowości, ulicy, numeru domu i lokalu, w którym zgromadzenie ma się odbyć. Tym miejscem może być lokal w budynku sądowym lub poza nim, zwłaszcza wtedy, gdy w danej miejscowości mieszka większa liczba wierzycieli uprawnionych do wzięcia udziału w zgromadzeniu.
Przedmiotem obrad zgromadzenia powinny być tylko sprawy wyraźnie wymienione w obwieszczeniu. Obrady te nie mogą zatem wykraczać poza ustalony porządek, w szczególności z tego względu, że osoby, które nie wzięły udziału w zgromadzeniu wierzycieli, stawiłyby się na nie z pewnością, gdyby wiedziały, iż przedmiotem obrad będą inne zagadnienia, które ich bezpośrednio interesują14.
W myśl art. 221 PrUpN, obwieszczenia dokonywane są poprzez ogłoszenie w budynku sądu oraz zamieszczenie w co najmniej jednym dzienniku o zasięgu lokalnym. Odpis obwieszczenia należy doręczyć upadłemu, syndykowi, zarządcy, nadzorcy sądowemu oraz członkom rady wierzycieli.
O terminie pierwszego zgromadzenia powinni być powiadomieni syndyk, nadzorca sądowy, zarządca, członkowie rady wierzycieli i upadły poprzez doręczenie im odpisu obwieszczenia (art. 192 ust. 2 PrUpN).
Odroczenie obrad zgromadzenia wierzycieli może nastąpić np. ze względu na brak dostatecznej liczby wierzycieli uprawnionych do podejmowania uchwał czy też nieskutecznego zawiadomienia ich o zgromadzeniu. W razie odroczenia zgromadzenia nie ma potrzeby dokonywania dodatkowego obwieszczenia o terminie i miejscu zgromadzenia, zostaną one podane do wiadomości obecnym na odraczanym zgromadzeniu. Oddany poprzednio głos wierzyciela, który nie stawił się na odroczonym zgromadzeniu wierzycieli, zachowuje moc przy obliczaniu wyników głosowania, jeżeli na tym zgromadzeniu głosowane są te same lub korzystniejsze dla wierzycieli propozycje układowe (art. 192 ust. 3 PrUpN).
[/hidepost]