Niekonstytucyjność trybu wyboru części członków Krajowej Rady Sądownictwa
[hidepost]
Mimowolnie SN stał się po trosze „sędzią we własnej sprawie”, ponieważ równość wyborcza oznaczałaby konieczność zachowania właściwych proporcji, opartych na faktycznej ilości sędziów we wszystkich rodzajach sądów. Bez wątpienia SN straciłby jednego przedstawiciela pochodzącego z wyborów. Jego miejsce zająłby przedstawiciel sądów powszechnych. Prawdopodobnie z tego samego powodu sądy administracyjne także utraciłyby jednego przedstawiciela na rzecz sądów powszechnych.
Podsumowanie
Efektu w postaci osiągnięcia ładu konstytucyjnego nie da się przecenić. Dobitnie dał temu wyraz SN w mającej ogromne znaczenie ustrojowe i edukacyjne uchwale 7 sędziów z 17.7.2013 r.11, rozstrzygającej kwestię uprawnienia Ministra Sprawiedliwości do przeniesienia sędziego na inne miejsce służbowe.
Nie osiągnie się poprawy jakości funkcjonowania sądownictwa bez radykalnej zmiany sposobu myślenia o ustrojowej roli sędziego i bez organizacyjnych zmian w sferze samorządowej, służących optymalnemu wykorzystaniu potencjału intelektualnego sędziów. Punktem odniesienia wszystkich reform powinna być Konstytucja RP i oparta na niej logika ustrojowa.
SUMMARY
Unconstitutionality of election of some of the Members of the Nationbal Council of the Judiciary
The article discusses the problem of unconstitutionality of election of Members (judges) of the National Council of the Judiciary of Poland. The author notes the contradictions occurring at the legislative level as a result of curial elections which – being a constitutional relic of the past – do not match the essential principles of a democratic state of the law and thwart achievement of the objectives stipulated in Art. 187 of the Constitution of the Republic of Poland.
* Autor jest sędzią Sądu Rejonowego w Miastku.
1 Niepubl.
2 T. jedn.: Dz.U. z 2010 r. Nr 11, poz. 67.
3 Dz.U. Nr 126, poz. 714 ze zm.; dalej jako: KRSU.
4 III KRS 8/14, niepubl.
5 Zob. wyrok SN z 17.8.2010 r., III KRS 10/10, Legalis i wyrok SN z 15.3.2012 r., III KRS 1/11, OSNP Nr 9–10/2012, poz. 131.
6 Zob. M. Matczak, Summa iniuria. O błędzie formalizmu w stosowaniu prawa, Warszawa 2007, s. 218.
7 T. jedn.: Dz.U. z 2012 r. poz. 952 ze zm.; dalej jako: PrUSWoj.
8 Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw, druk sejmowy nr 2680, dostępny na: www.sejm.gov.pl.
9 T. jedn.: Dz.U. z 2015 r. poz. 133 ze zm.; dalej jako: PrUSP.
10 Nr WOK 401-17/14, dostępne na: http://www.krs.pl/pl/dzialalnosc/opinie-i-stanowiska/f,162,opinie-i-stanowiska-2014-r/436,29-lipca-1-sierpnia-2014/2917,stanowisko-krajowej-rady-sadownictwa-z-dnia-31-lipca-2014-r-nr-wok-401-1714.
11 III CZP 46/13, OSNC Nr 12/2013, poz. 135.
[/hidepost]