Sędzia polski wobec europejskiego nakazu ochrony
[hidepost]
4 Rada Europejska, Program sztokholmski – Otwarta i bezpieczna Europa dla dobra i ochrony obywateli, Dz.Urz. C Nr 115 z 4.5.2010 r., s. 1–38.
5 Ibidem, s. 10. Pokreślić należy, że ochroną ofiar przestępstw UE zajmowała się jeszcze przed 2010 r., jednak nie w sposób kompleksowy. Tej tematyce poświęcone były: dyrektywa Rady 2004/80/WE z 29.4.2004 r. odnosząca się do kompensaty dla ofiar przestępstw, Dz.Urz. L Nr 261/15 z 6.8.2004 r., s. 65–68 i; decyzja ramowa Rady 2001/220/WSiSW z 15.3.2001 r. w sprawie pozycji ofiar w postępowaniu karnym, Dz.Urz. L Nr 82 z 22.3.2001 r., s. 1–4.
6 Inicjatywa Królestwa Belgii, Republiki Bułgarii, Republiki Estońskiej, Królestwa Hiszpanii, Republiki Francuskiej, Republiki Włoskiej, Republiki Węgierskiej, Rzeczpospolitej Polskiej, Republiki Portugalskiej, Rumunii, Republiki Finlandii, Królestwa Szwecji w sprawie przyjęcia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie europejskiego nakazu ochrony, Dz.Urz. C Nr 69 z 18.3.2010 r., s. 5–18.
7 Dz.U. poz. 21.
8 Traktat o Unii Europejskiej (wersja skonsolidowana), Dz.Urz. C Nr 326 z 26.10.2012 r., s. 13–390.
9 Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (wersja skonsolidowana), Dz.Urz. C Nr 326 z 26.10.2012 r., s. 47–390.
10 Zob. szerzej: A. Frąckowiak-Adamska, Europejska przestrzeń sądowa a prawa człowieka, „Zeszyty Natolińskie” Nr 46/2012, s. 11–12.
11 Decyzja ramowa Rady z 13.6.2002 r. w sprawie europejskiego nakazu aresztowania i procedury wydawania osób między Państwami Członkowskimi (2002/584/WSiSW), Dz.Urz. L Nr 190 z 18.7.2002 r., s. 1–51.
12 Dz.U. poz. 123.
13 Dane za: The European Protection Order Its Application to the victims of gender violence, pod red. T. Freixes, L. Román, N. Oliveras, R. Vañó, Madrid 2015, s. 100–101.
[/hidepost]