• Z trybunałów europejskich
  • Artykuł pochodzi z numeru IUSTITIA 1(15)/2014, dodano 8 maja 2014.

Trybunał Sprawiedliwości UE jako strażnik prawa do ochrony zdrowia

dr hab. prof. UŚ Jacek Barcik
(inne teksty tego autora)

[hidepost=1]

d) bezpieczeństwo żywności genetycznie zmodyfikowanej. W sprawie Département du Gers przeciwko Komisji23 skarżący żądał stwierdzenia nieważności decyzji Komisji 2010/428/UE z 28.7.2010 r. zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę 159122x1507xNK603 (DAS-59122-7xDAS-Ø15Ø7xMON-ØØ6Ø3-6), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych24. Trybunał Sprawiedliwości skargę odrzucił jako niedopuszczalną, uznając, że kwestionowany akt prawny nie dotyczy bezpośrednio skarżącego;

e) klasyfikacje, pakowanie i etykietowanie substancji niebezpiecznych. W sprawie Etimine i Etiproducts przeciwko Komisji25 skarżący, będący osobami prawnymi żądali częściowego stwierdzenia nieważności: po pierwsze, dyrektywy Komisji 2008/58/WE z 21.8.2008 r. dostosowującej po raz trzydziesty do postępu technicznego dyrektywę Rady 67/548/EWG w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do klasyfikacji, pakowania
i etykietowania substancji niebezpiecznych26 oraz, po drugie, rozporządzenia Komisji (WE) nr 790/2009 z 10.8.2009 r. dostosowującego do postępu
naukowo-technicznego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji
i mieszanin27 w zakresie, w jakim zmieniają one klasyfikację niektórych boranów. Trybunał Sprawiedliwości uznał skargę za niedopuszczalną, ze względu na brak indywidualnego oddziaływania kwestionowanych aktów prawnych na skarżących;

f) wykorzystywanie substancji chemicznych szkodliwych dla zdrowia. W sprawie Szwecja przeciwko Komisji28 TS stwierdził nieważność dyrektywy Komisji 2003/112/WE z 1.12.2003 r. zmieniającej dyrektywę Rady 91/414/EWG dotyczącą [w celu] włączenia parakwatu jako substancji [biologicznie] czynnej29. Parakwat jest substancją czynną, wchodzącą w skład jednego z trzech najczęściej stosowanych na świecie środków chwastobójczych. Został on objęty zakazem w 13 państwach, w tym w Szwecji, Danii, Austrii i Finlandii. Wydając kwestionowaną dyrektywę Komisja nie wzięła pod uwagę, że ta neurotoksyczna substancja ma związki z chorobą Parkinsona;

g) stosowanie dodatków chemicznych używanych do produkcji tworzyw sztucznych, a mających kontakt ze środkami spożywczymi. W sprawie Microban International i Microban (Europe) przeciwko Komisji30 Microban International Ltd (z siedzibą w Huntersville, Północna Karolina, USA) i Microban (Europe) Ltd
(z siedzibą w Cannock, Zjednoczone Królestwo) żądały stwierdzenia nieważności decyzji Komisji 2010/169/UE z 19.3.2010 r. dotyczącej niewłączenia
2,4,4’-trichloro-2’-hydroksydifenyloeteru do unijnego wykazu dodatków, które mogą być używane do wytwarzania materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych przeznaczonych do kontaktu ze środkami spożywczymi na mocy dyrektywy 2002/72/WE31. Trybunał Sprawiedliwości stwierdził nieważność decyzji Komisji;

h) zamówienia publiczne Komisji Europejskiej w związku z polityką zdrowia publicznego. W sprawie Deloitte Business Advisory przeciwko Komisji32 skarżący żądał stwierdzenia nieważności, po pierwsze, decyzji Komisji odrzucającej ofertę Euphetu złożoną w związku z zamówieniem publicznym dotyczącym Umowy ramowej w sprawie oceny dziedzin objętych polityką Dyrekcji Generalnej ds. Zdrowia i Ochrony Konsumentów, część 1 (zdrowie publiczne) oraz, po drugie, decyzji Komisji, na mocy której udzielono rzeczonego zamówienia innemu podmiotowi. Skarga została oddalona;

i) sprawy pracownicze urzędników europejskich związane ze stanem ich zdrowia. W sprawie Arnaldo Lucaccioni przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich33, powód Arnaldo Lucaccioni, były urzędnik KE, wnosił o uchylenie decyzji Komisji z 10.3.2003 r. wydanej w wykonaniu wyroku sądu z 26.2.2003 r. wydanego
w sprawie T-212/01, a także o stwierdzenie nieważności orzeczenia lekarskiego wydanego w związku z tym postępowaniem. Z kolei w sprawie
D przeciwko Komisji34, D żądał stwierdzenia nieważności odmownej decyzji KE z 4.5.2004 r. w sprawie wniosku o uznanie zawodowego podłoża choroby
lub nasilenia choroby, na którą cierpi, uniemożliwiającej mu pełnienie obowiązków na stanowisku w swojej kategorii, odpowiadającym jego grupie zaszeregowania.

 

SUMMARY

The Court of Justice of the European Union and a guardian of the right to health care

This brief overview of cases related to public health clearly shows that the Court of Justice of the European Union has the highest acquis jurisprudence among all international governmental organizations active the world overt. Complaints have been brought in by Member States, but also by individuals and legal entities.
In general, the addressee is the European Commission as the chief executive institution in the EU’s institutional structure. The Court of Justice of the EU acts
as the guardian of the right to health care.

[/hidepost]