Zwrot kosztów najmu pojazdu zastępczego z perspektywy ubezpieczycieli
[hidepost=1]
29 M. Kaliński, Glosa do uchwały Sądu Najwyższego z 10.7.2008 r. (III CZP 62/08), PiP Nr 10/2009, s. 137.
30 Ibidem, s. 135 i powołaną tam literaturę oraz orzecznictwo. Dla uściślenia wywodu zauważyć jednak należy, że zarówno w judykaturze (zob. uchwała SN z 10.7.2008 r., III CZP 62/08, OSNC Nr 7–8/2009, poz. 106), jak i piśmiennictwie (zob. m.in. M. Krajewski, Ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej według Kodeksu cywilnego, Warszawa 2011, s. 43 czy K. Zagrobelny, Glosa
do uchwały Sądu Najwyższego z 10.7.2008 r., III CZP 62/08, OSP Nr 12/2010, poz. 126) prezentowany jest pogląd odmienny, dopuszczający możliwość uznania samego powstania pasywów
za szkodę, ergo dopuszczający możliwość kompensacji w takim przypadku.
31 III CZP 5/11, zob. przyp. 3.
32 I CSK 86/07, Legalis.
33 Jak się wydaje, przede wszystkim za pomocą dowodów z dokumentów takich jak pokwitowania, potwierdzenia przelewów bankowych itp.
34 III CZP 5/11, zob. przyp. 3.
35 R. Trzaskowski, op. cit., s. 129; zdaniem tego autora, koszty najmu będą „celowe” i „ekonomicznie uzasadnione”, kiedy udowodnione zostanie, że poszkodowany – np. w czasie naprawy –
– rzeczywiście korzystałby z uszkodzonego pojazdu a zarazem nie miał innej, dogodnej, a przede wszystkim ekonomicznie korzystniejszej możliwości zaspokajania swoich potrzeb komunikacyjnych.
36 III CZP 5/11, zob. przyp. 3.
37 Tak zob. m.in. Najem pojazdu zastępczego w świetle uchwały Sądu Najwyższego z 17.11.2011 r. (III CZP 05/11) – stanowisko Rzecznika Ubezpieczonych po analizie orzeczenia wraz
z uzasadnieniem, s. 8–10; dostępne na: http://rzu.gov.pl/pdf/najem_pojazdu_zastepczego.pdf (sprawdzono: 12.2.2014 r.).
38 III CZP 80/11, OSNC Nr 10/2012, poz. 112 z glosą T. Szanciło, Koszty naprawy pojazdu w ramach ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, MoP Nr 7/2013, s. 385–389.
39 Jeżeli powód (poszkodowany) sprosta ciążącym na nim obowiązkom dowodowym – zob. m.in. wyrok SN z 10.6.2013 r., II PK 304/12, MoPr Nr 11/2013, s. 589.
40 III CZP 5/11, zob. przyp. 3.
41 IV CK 672/03, zob. przyp. 22.
42 Zob. m.in. wyrok SN z 9.8.2005 r., IV CK 157/05, Legalis; wyrok SN z 20.2.2008 r., II CSK 445/07, OSNC Nr 5/2009, poz. 72 z glosą krytyczną J. Kuropatwińskiego, OSP Nr 9/2009, poz. 92 czy wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z 7.6.2013 r., I ACa 72/13, Legalis.
43 Zob. m.in. H. Ciepła [w:] G. Bieniek, H. Ciepła, S. Dmowski, J. Gudowski, K. Kołakowski, M. Sychowicz, T. Wiśniewski, C. Żuławska, Komentarz do Kodeksu cywilnego. Księga trzecia. T. I. Zobowiązania, Warszawa 2011, s. 848; J. Kuroptawiński, Cesja wierzytelności przyszłych, PPH Nr 9/1998, s. 19.
44 Zob. art. 516 zd. 1 KC, zgodnie z którym zbywca wierzytelności ponosi względem nabywcy odpowiedzialność za to, że wierzytelność mu przysługuje.
45 Artykuł 513 KC znajdzie zastosowanie per analogiam do umowy przelewu ekspektatywy wierzytelności.
46 K. Zagrobelny [w:] Kodeks cywilny. Komentarz, pod red. E. Gniewka, Warszawa 2011, s. 951 i powołana tam literatura.
[/hidepost]