Plagiat jako przedmiot analizy biegłego językoznawcy

Na podstawie powyższych danych, zwłaszcza z Tabeli 4 i Tabeli 5 można było sformułować wniosek, że tekst kwestionowany został odpowiednio spreparowany – tak, aby niełatwo było rozpoznać go jako plagiatowy oraz aby komputerowe programy antyplagiatowe nie mogły oznaczyć go jako plagiat. Prawdopodobnie tekst kwestionowany przygotowano według algorytmu:

–    jeśli istnieją dwa zbiory – zbiór a) (składający się z fragmentów tekstów przywłaszczonych w tekście kwestionowanym) oraz zbiór b) (czyli tu – tekst kwestionowany);

–    jeśli w celu stworzenia zbioru b) ze zbioru a) usunie się kilka wartości, co pokazują przykładowo podane poniżej dwa zbiory liczb:

zbiór a): (0 1 2 3 4 5 6 7 8 9):

zbiór b): (0 1  3 4  6 7  9)

–    to zbiór b) nadal będzie pokrywał się treściowo ze zbiorem a) – w tej przykładowej symulacji w 70%;

–    jeśli w tak przygotowanym zbiorze b) dokona się drobnych modyfikacji w zapisie, ale niewpływających na treść, np.:

zbiór b) (0  I  3  IV  6  VII   9)

albo jeśli w tak przygotowanym zbiorze b) poprzestawia się kolejność zapisów, np.:

zbiór b): (1 0  3 4  7 6  9)

a nawet:

zbiór b) (I 0  3  IV  VII 6   9)

a nawet do zbioru b) doda się zupełnie inne elementy (w poniższej symulacji – pogrubione i podkreślone)

zbiór b) (I 0 a b c 3 d e f  IV g h i  VII @ 6 j k l  9)

to w zbiorze b) nadal pozostaną elementy tożsame treściowo i – co bardzo istotne z punktu widzenia orzekania o plagiacie – pod względem zapisu ze zbiorem a) w stosunku procentowym – liczonym z perspektywy zbioru b) – zależnym od liczby dodanych do zbioru b) nowych, odmiennych elementów. Jednak z perspektywy zbioru a) stosunek procentowy przejętych przez zbiór b) elementów zawsze będzie taki sam. W podanej tu symulacji: z perspektywy zbioru a) – procent przejętych przez zbiór b elementów zbioru a wynosi 70% (tzn. 7 elementów zbioru a) – z 10 wyjściowych – znalazło się w zbiorze b)). Natomiast z perspektyw zbioru b) procent elementów zbioru a) zawierających się w zbiorze b) wynosi: 35% (ponieważ w zbiorze b) po jego ostatniej modyfikacji polegającej na dodaniu kilku nowych elementów jest aktualnie elementów 20). Zatem np. komputerowe programy antyplagiatowe prawdopodobnie w takiej sytuacji nie oznaczyłyby zbioru b) jako plagiatu zbioru a). Dopiero lektura, zapoznanie się z oboma zbiorami przez biegłego językoznawcę (nie przez program komputerowy) umożliwia oznaczenie zbioru b) jako plagiatu zbioru a).

Przykład 2. Plagiat w pracy licencjackiej

W tej sprawie w toku analiz językoznawczych wykryto i sam plagiat (podobnie jak w przykładzie powyżej analizowanym), jak i identyczne pod względem jakości mechanizmy tuszowania przejęcia i przywłaszczenia sobie cudzego tekstu. Analiza przebiegała w podobny sposób; metody jej prezentowania w opinii były identyczne, jak w przy­kładzie z punktu A. Zatem tu (poniżej) pokażę tylko – jako egzemplum fragment jednej tabeli, w której wskazane zostały ­mechanizmy kamuflowania przywłaszczenia cudzego tekstu.

Tabela 6.