Autorstwo prywatnej korespondencji mailowej w świetle analizy konwersacyjnej oraz umiejętności edycji tekstu elektronicznego
Korespondencja A.Z. – ocena staranności edycji tekstu w edytorze
W korespondencji A.Z. z X.Y. widoczne jest duże tempo pisania i brak śladów korekty tekstu, co skutkuje obecnością bardzo licznych usterek pisownianych. Można przypuszczać, że uczestnicy komunikacji przyzwyczajeni są do takiego tworzenia tekstów i pod tym względem się wzajemnie nie oceniają.
Polskie znaki i usterki pisowniane
A.Z. bardzo niekonsekwentnie stosuje polskie znaki, co z jednej strony, może odpowiadać wymowie (np. nosówek – sie, bedzie, poczte, musze, prosze), a z drugiej strony, jest efektem zapisu, np.: ja zamiast ją, moja zamiast moją, ta zamiast tą czy miara zamiast miarą; jestes/jesteś; liczyc /liczyć, choc/choć; zeby/żeby, zycie/życie; spokoj/spokój, facetow/facetów. Widać wyraźnie, że w trakcie szybkiego tworzenia tekstu nadawca nie zawsze dba o wciskanie klawisza Ctrl, co skutkuje pomijaniem diakrytów nad o (zapis o zamiast ó), kropki nad z (z zamiast ż), ogonków przy a oraz e (a zamiast ą i e zamiast ę), kreski w zapisie ł (l zamiast ł). Taki sposób tworzenia tekstu oddaje mail: „daj prosze znac to wazne czy dal Ci spokoj”, a niekonsekwencje w zapisie widoczne są w przypadku innego tekstu: „powiedz dlaczego mu ciągle walczymy myślisz że powinnismy dac sobie spokój”. Potwierdzeniem ambiwalentnego stosunku do normy językowej w kontakcie z X.Y. i braku obawy przed oceną z jego strony są zapisy z typowymi błędami ortograficznymi: wejściuwke, przecierz, spubóje, szantarz. Do innych usterek edytorskich można zaliczyć: przestawianie liter: jka/jak, powinnma/powinnam, chcailes/chciałeś, tweirdzi/twierdzi, wszsytko/wszystko, jets/jest; podwajanie liter z powodu zbyt długiego przyciskania klawisza: jesczze/jeszcze, myśłłam/myślałam, wszysstko/wszystko, zresszta/zresztą; opuszczanie liter: jes/jest, spubóje/spróbuję, przedac/sprzedać, przeliczł/przeliczył, będzesz/będziesz, zusiłbyś/zmusiłbyś; dodawanie liter: tackie/takie, zosatwiłam/zostawiłam, wszysytkiego/wszystkiego, cxy/czy.
Wykorzystanie znaków interpunkcyjnych
Zgodnie z tym, co zostało ustalone w analizie struktury i segmentacji maili A.Z., autorka sporadycznie wykorzystuje znaki interpunkcyjne, a w ogóle nie używa kropki. Najczęściej w mailach A.Z. pojawia się wykropkowanie (nie jest to wielokropek, który stanowi zestawienie trzech kropek), czyli następujący po sobie szereg kropek.
Użycie spacji w mailach A.Z.
W korespondencji A.Z. widoczne są dwa rodzaje odchyleń w stosowaniu spacji: pojawiające się dodatkowe spacje po wyrazie a przed znakiem interpunkcyjnym (np.: „przed tymi glupotami , a prosiłam”; „zrobic co moglam , a mam”; „przeniesienie do innej placowki , dobrze”); niekonsekwentne stosowanie spacji w sąsiedztwie wykropkowań (np.: „coś o tym ……..”; „daj sobie aga spokój………… tak”).
Stosowanie wielkich liter
A.Z., mimo że rzadko stosuje polskie znaki, nie rezygnuje z korzystania z wielkich liter, ale sposób ich stosowania jest wybiórczy: autorka nie stosuje wielkich liter z powodów składniowych, czyli np. pierwsze zdania maili nie są zaczynane wielkimi literami; brak wielkich liter w nazwach miejscowych: francji, rosji, niemcy; wielkie litery pojawiają się w nazwach osób; wielkie litery występują zgodnie z zasadą konwencjonalną w zapisie zaimków: Ty, Ciebie, Tobie, Cię; wbrew regule ortograficznej A.Z. używa wielkiej litery w zapisie zaimków: On, Ona, Jego; hiperpoprawnie zastosowała wielką literę w wyrazie Szef.
Wprowadzanie wyróżnień
Jedynym wprowadzanym przez A.Z. rodzajem wyróżnień są wielkie litery („TY tego nie rozumiesz”; „cos jest nie halo ON Ci nie chce pomagac”, „juz nie WIERZE”, „ale sprzedał WSZYSTKO”), służące do podkreślania, akcentowania pewnych wyrazów, które w mowie byłyby wypowiedziane głośniej.