O konieczności powrotu do mechanizmu kontrolnego przewidzianego w dawnym art. 86 § 6 PrUSP

³¹ W literaturze wskazano, że np. wzięcie udziału w konferencji naukowej lub prowadzenie zajęć szkoleniowych jest jedną z form realizacji obowiązku z art. 82a PrUSP, tj. obowiązku doskonalenia zawodowego. Tak J. Konecki, Obowiązek podnoszenia kwalifikacji zawodowych przez sędziów i asesorów sądowych, Kwartalnik KSSiP z. 3/2020, s. 137.

³² Tak J. Olszanowski, op. cit., s. 61.

³³ Zob. M. Siwek, Decyzja prezesa sądu wydana na podstawie art. 37§ 4 prawa o ustroju sądów powszechnych. Glosa do uchwały Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 20.12.2010 r. (ASDO 6/10), Kwartalnik KRS Nr 3/2013, s. 18.

³⁴ Za przewinienia służbowe uznaje się np. nieuzasadnione opóźnienia w podejmowaniu pierwszych czynności w sprawie, opóźnienia w sporządzaniu uzasadnień orzeczeń, nieuzasadnioną i rażącą bezczynność w rozpoznawaniu spraw – zob. J. Bodio, Przewinienia służbowe a uchybienia godności urzędu sędziów sądów powszechnych, Kwartalnik KRS Nr 2/2010, s. 48.

³⁵ Ewentualne obniżenie poziomu jakości pracy sędziego może być podstawą zastosowania ww. środków prawnych mających na celu usuwanie takich uchybień. Uzasadniona zaś in casu – np. w przypadku sędziego, wobec którego stosowano już wielokrotnie wskazane środki prawne – prognoza, że niemożliwe będzie pogodzenie przez niego obowiązków orzeczniczych z ewentualnymi dodatkowymi obowiązkami może (a nawet powinna) prowadzić do wyrażenia sprzeciwu z art. 86 § 5 PrUSP.

³⁶ Dz.U. z 2001 r. Nr 98, poz. 1070.

³⁷ Ustawa z 20.6.1985 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. z 1985 r. Nr 31, poz. 137).

³⁸ A więc od tekstu jednolitego opublikowanego w Dz.U. z 1990 r. Nr 23, poz. 138.

³⁹ A więc do dnia poprzedzającego dzień wejścia w życie ustawy z 20.12.1989 r. o zmianie ustaw – Prawo o ustroju sądów powszechnych, o Sądzie Najwyższym, o Naczelnym Sądzie Administracyjnym, o Trybunale Konstytucyjnym, o ustroju sądów wojskowych i prawo o notariacie (Dz.U. Nr 73, poz. 436), która weszła w życie z dniem ogłoszenia (art. 18 ww. ustawy), tj. 29.12.1989 r.

⁴⁰ Od wejścia w życie ustawy z 18.12.1998 r. o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. Nr 160, poz. 1064). Miało to związek z powstaniem sądów okręgowych w miejsce sądów wojewódzkich (art. 2 ust. 1–2 ww. ustawy).

⁴¹ Od wejścia w życie ustawy z 13.7.1990 r. o powołaniu sądów apelacyjnych oraz o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych, Kodeks postępowania cywilnego, Kodeks postępowania karnego, o Sądzie Najwyższym, o Naczelnym Sądzie Administracyjnym i o Krajowej Radzie Sądownictwa (Dz.U. z 1990 r. Nr 53, poz. 306).

⁴² Należy przyjąć, że w takich przypadkach rolę kolegium sądu wojewódzkiego (okręgowego) przejmowało kolegium sądu apelacyjnego.

⁴³ Dz.U. z 1928 r. Nr 12, poz. 93; dalej jako: PrUSP z 1928 r.

⁴⁴ T. jedn.: Dz.U. z 1964 r. Nr 6, poz. 40.

⁴⁵ Obok piastowanego stanowiska sędziowskiego, sędziemu sądu powszechnego nie wolno było zajmować żadnego urzędu państwowego, z wyjątkiem stanowisk wykładowcy i pracownika nauki, jeśli zajmowanie takiego stanowiska nie przeszkadzało w pełnieniu obowiązków sędziowskich (art. 71 PrUSP z 1928 r. w wersji obowiązującej od 20.2.1964 r., t. jedn.: Dz.U. z 1964 r. Nr 6, poz. 40).

⁴⁶ Sędziemu nie wolno było „oddawać się zajęciom ubocznym”, które by przeszkadzały w pełnieniu jego obowiązków albo mogły uchybiać godności lub zachwiać zaufanie wobec jego bezstronności (art. 72 § 1 PrUSP z 1928 r.).

⁴⁷ Prezes sądu powinien z kolei zawiadomić o zamiarze „oddania się zajęciu ubocznemu” Ministra Sprawiedliwości, który mógł odmówić na to zgody (art. 73 § 2 PrUSP z 1928 r. w wersji od 20.2.1964 r.).

⁴⁸ W wersji obowiązującej do 7.9.1950 r., t. jedn.: Dz.U. z 1950 r. Nr 39, poz. 360.

⁴⁹ Która uległa zmianie z dniem 7.9.1950 r., po ogłoszeniu tekstu jedn. Dz.U. z 1950 r. Nr 39, poz. 360, od kiedy to ww. przepisy znalazły się w art. 81–83 PrUSP z 1928 r.

⁵⁰ Według wcześniejszego brzmienia tego aktu prawnego sędzia mógł zajmować stanowiska profesora, docenta i lektora w szkołach akademickich (zamiast stanowisk wykładowcy i pracownika nauki).