Czy użycie wulgaryzmów zawsze kwalifikuje się na akt oskarżenia z art. 212 KK? Rozważania o swobodzie wypowiedzi dziennikarskiej na przykładzie publikacji felietonów
| Tytuł: | Rozmaitości |
| Wydawca: | Oficyna Wydawnicza Wielkopolski |
| Źródło: | Gazeta Poznańska |
| Autorzy: | Romana Brzezińska Tomasz Miarecki Piotr Michalski |
| Data publikacji: | 2001-12-29 |
| Żona Ludwiga: Dzięki Bogu. Szczury zatruwają nam życie; chyba zamieszkały w tym jego kretyńskim fortepianie… Beethoven: Wyłaźcie z fortepianu, wy głupie futrzaste draństwa! (gra) – Precz! Zabieraj ten ogon z mojej twarzy! (gra) (…13,4 sekundy później) | |
Słownik języka polskiego PWN4 słowo draństwo definiuje w następujący sposób:
draństwo
1. pot. «niegodziwy postępek»;
2. pot. «ordynarnie zachowująca się grupa ludzi»;
3. pot. «o czymś nieprzyjemnym, dokuczliwym».
Zacytowane z NKJP przykłady tekstów wyraźnie wskazują, że słowo draństwo często odnosi się do różnych aspektów życia zarówno społeczeństwa, jak i jednostki – mamy tu do czynienia z multiplikacją kontekstów, w których znaczenie tego słowa traci swoją wyrazistość semantyczną. Draństwo może oznaczać niegodziwy postępek (np. zbrodnię), ale we współczesnej przestrzeni komunikowania społecznego (w dyskursie publicznym) dominują inne znaczenia, które dookreślają jego konotacje utrwalone w różnych kontekstach, np.:
a) symbolem kapitalistycznego draństwa była coca-cola,
b) liberalne draństwa,
c) zwyczajne draństwa,
d) draństwa polskiej polityki,
e) draństwo (o pisakach lub farbkach do retuszu),
f) draństwo (o samochodzie: „nie uruchomimy tego draństwa”),
g) „futrzaste draństwo” (o szczurach).