Dopuszczalność drogi sądowej dla rozpoznania roszczenia procesowego o ustalenie istnienia stosunku prawnego członka KRS obecnej kadencji z tym podmiotem organizacyjnym
34 J. Gołaczyński, A. Krzywonos, Prawo do sądu [w:] red. B. Banaszak, A. Preisner, Prawa i wolności obywatelskie w Konstytucji RP, Warszawa 2002, s. 731; M. Łukasik, Konstytucyjne prawo do sądu „każdego” a przymus adwokacko-radcowski w sprawie skargi kasacyjnej w postępowaniu przed Sądem Najwyższym, Annales UMCS, Sectio G Nr 2/2013, s. 160 i n.
35 M. Jaworska, Prawo do sądu…, op. cit., s. 141.
36 Uchwała SN z 16.5.2007 r., III CZP 35/07, OSNC Nr 7–8/2008, poz. 72, s. 44.
37 T. Wiśniewski, Problematyka dopuszczalności drogi sądowej z punktu widzenia rozgraniczenia tej drogi od postępowania administracyjnego [w:] red. K. Markiewicz, A. Torbus, Postępowanie rozpoznawcze w przyszłym Kodeksie postępowania cywilnego, Katowice 2014, s. 40.
38 T. jedn.: Dz.U. z 2021 r. poz. 137.
39 Uchwała składu 7 sędziów SN z 27.6.2007 r., III CZP 152/06.
40 Tak postanowienie SN z 21.1.2021 r., I NWW 8/21.
41 Zob. „Uchwała połączonych Izb: Cywilnej, Karnej oraz Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z 23.1.2020 r., BSA I-4110-1/20, rozstrzyga wątpliwości będące istotą zadanego pytania prawnego, pomimo wprowadzenia zmian legislacyjnych, do których doszło po podjęciu tej uchwały” z uzasadnienia postanowienia Sądu Najwyższego z 25.6.2020 r., I KZP 1/20. Odmiennie postanowienie Sądu Najwyższego z 13.7.2020 r., II CSK 581/19 – skład jednoosobowy – SSN wybrany z udziałem nowego składu KRS.
42 Wyrok TSUE z 15.7.2021 r., C-791/19 pkt 3, zob. również postanowienie SN z 15.7.2020 r., II PO 3/19.
43 T. jedn.: Dz.U. z 2021 r. poz. 154.
44 M. Wrzołek-Romańczuk, Status prawny osoby formalnie powołanej na urząd sędziego na skutek rekomendacji udzielonej przez Krajową Radę Sądownictwa w obecnym składzie. Uwagi na tle wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 19.11.2019 r. oraz orzeczeń Sądu Najwyższego będących konsekwencją tego rozstrzygnięcia, Iustitia Nr 4/2020, s. 222–223. Zob. również M. Ziółkowski, Konstytucyjna kompetencja sądu do ochrony własnej niezależności (uwagi na marginesie uchwały SN z 23.1.2020 r.), PiP Nr 10/2020, s. 89.
45 Za niestroniące od literackiego wzorca „żywotu ironicznego” oceniam stanowisko, że wystarczająca jest ochrona w postaci skargi konstytucyjnej. Zob. Stanowisko uzupełniające Krajowej Rady Sądownictwa z 12.3.2021 r. w przedmiocie postępowania przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka ze skargi nr 43572/18, s. 1.
46 Wyrok NSA z 6.5.2021 r., II GOK 3/18, Legalis.
47 Uchwała SN z 8.1.2020 r., I NOZP 3/19, https://sn.pl.
48 Wyrok SN z 5.12.2019 r., III PO 7/18, OSNP Nr 4/2020, poz. 38, s. 98.
49 Postanowienie SN z 5.11.2009 r., I CSK 16/09, OSNC Zb. Dodatkowy Nr C/2010, poz. 69, s. 5.
50 Postanowienie SN z 12.6.2019 r., II PO 3/19.
51 Wyrok TSUE z 6.10.2021 r., C-487/19, pkt 113, 130, 149; Uchwała Połączonych Izb, pkt 31.
52 Zob. T. Kuczyński, Pojęcie i przedmiot prawa stosunków służbowych [w:] red. R. Hauser, Z. Niewiadomski, T. Kuczyński, Stosunek służbowy System Prawa Administracyjnego, Warszawa 2011, s. 3–5 (wersja el.). Przeciwko klasyfikacji tego stosunku jako stosunku organizacyjnego pozbawionego cech subordynacji służbowej, J. Stelina, Charakter prawny stosunków zatrudnienia Konstytucyjnoprawnego, GSP 2014, t. XXXI, s. 976, 980.
53 Zob. uwagi B. Wagner, Kilka refleksji na temat sędziowskiego stanu spoczynku i nie tylko, PS Nr 4/2014, s. 15.
54 Wyrok ETPC z 29.6.2021 r., Broda i Bojara przeciwko Polsce, skargi nr 26691/18 i 27367/18, pkt 148 zob. https://hudoc.echr.coe.int/eng/#{%22itemid%22:[%22001-210693%22]}.